Odwiedziłam ostatnio w Krzywej Wieży w Toruniu, niewielką, ale robiącą wielkie wrażenie, wystawę prac Marca Chagalla. Są tam zaprezentowane jego ilustracje do Starego Testamentu. Chagall jest określany mistrzem koloru i trudno się z tym nie zgodzić. Myślę, że jest też mistrzem formy - pokazanie ogromu treści tak prostymi środkami to objaw geniuszu.
Surrealistyczne ilustracje
Twórczość Chagalla porusza mnie nie tylko ze względu na wartość artystyczną; chodzi też o sentyment - mój pradziadek pochodził z tych samych terenów co Marc Chagall, czyli z obszaru dzisiejszej Białorusi. Oglądając jego obrazy, czuję klimat rodzinnych opowieści - unoszące się w powietrzu postacie, tajemnicze zwierzęta, księżyce...
Chagall miał tę umiejętność - potrafił pokazać ciężar emocji i wydarzeń z niesamowitą lekkością. Jego obrazy są jak sny - trochę straszne, trochę zabawne, zawsze magiczne. Sztuka nie musi być dosłowna, żeby trafiać prosto w serce. Duchowość, tajemnica, zawieszenie między światami. Może po prostu niektóre historie muszą być opowiedziane właśnie w taki sposób - balansując między jawą a snem?
Strefa komfortu
Jest w pracach Chagalla coś, co sprawia, że mimo całej ich dziwności, czujesz się jak w domu. Daje poczucie komfortu, bycia u siebie, równowagi między mrokiem a światłem, między tym, co znane, a tym, co wymyka się słowom.
Jeśli nie znasz obrazów Chagalla, bardzo zachęcam do wybrania się w tę mentalną podróż.
Marc Chagall (jid. מאַרק שאַגאַל; ros. Марк Захарович Шагал, Mark Zacharowicz Szagał, urodzony jako Мойша Захарович Шагалов, Mojsza Zacharowicz Szagałow; biał. Мойшa Хацкелевіч Шагалаў, Mojsza Chackielewicz Szahałau; ur. 25 czerwca?/7 lipca 1887 w Łoźnie, zm. 28 marca 1985 w Saint-Paul-de-Vence) – malarz i grafik żydowskiego pochodzenia posiadający obywatelstwo rosyjskie i francuskie; czołowy przedstawiciel kubizmu i internacjonalizmu w malarstwie.
Comments